ஓசைகள் அற்ற ஓர் இரவில்....

ஓசைகள் அற்ற ஓர் இரவில்....

* மௌனம் கலைத்து 
விட்டிருந்த 
அந்த வீட்டில்,
நடை பிணமாய் யார் யாரோ
வருகிறார்கள்,

* ஆரத் தழுவி 
அடக்க நினைக்கும் 
சோகத்தையெல்லாம் 
கட்டவிழ்த்து விடுகிறார்கள்...

* அழாதவர்கள் 
அன்பற்றவர்களாய் 
பெயர் சூட்டப்படுகிறார்கள்...  

* சமாதனம் செய்வதாய்,
சட்டை  கிழிக்கிறது,
சொந்தம்...

* சம்மந்த சாப்பாடென்று,
சந்தி சிரிக்க வைக்கிறது 
பிறிதொரு  கூட்டம்..

* சில சடங்குகளுக்குப் 
பின் பிடி சாம்பலாய்
போகிறது 
இ(ரு)றந்தவர்  கோலம்...

* இறக்கம்மேதும் இன்றி,
வந்திட்ட மரணத்தின்  
வலியில்
சிக்கித் தவிக்கிறது,
இ(ரு)றந்தவர் குடும்பம்...

* கையோடு கை பொருத்தி
ஆறுதல் சொல்லிவிட்டு 
சலனமே இல்லாமல்,
வந்தவர் களைகிறார்கள்...

* பின் ஓசைகள் அற்ற ஓர் 
இரவில்,
விழி வாசல் வந்து நிற்கிறது 
இ(ரு)றந்தவர் நினைவாய் 
கண்ணீர்த்துளிகள்..